donderdag 12 januari 2012

Verwerkingsopdracht 'Het Rookoffer'

Boek: Het Rookoffer
Schrijfster: Tessa de Loo
Aantal pagina's: 92
ISBN: 90 700 66 60 2
   
Samenvatting
Barbara Rozemeyer is een docente Frans op een middelbare school. In haar eindexamenklas zit de jonge geweldenaar Guido Maenhout. Hij is buitengewoon slim, knap om te zien en getalenteerd. Zo op het eerste gezicht vindt Barbara de perfectie in deze jongen maar niets, maar als ze hem toevalligerwijs tegenkomt in de regen vraagt ze of hij binnenkomt zodat ze hem een boek kan geven, Chèri genaamd. Dit is het begin van een langdurige affaire tussen docente en leerling. Guido bezoekt zijn docente nachtelijks, om zo tot diep in de nacht de liefde met haar te bedrijven. Dit alles met problemen, ruzies en ontslag tot het gevolg.

Thema en motieven
Thema:
Het hoofdthema uit het boek is de relatie tussen een leerling en zijn lerares en welke gevolgen dit met zich meebrengt. Zo probeert de schoolleiding Guido op elke incident dat zich voordoet te diskwalificeren voor het examen en blijkt al vrij snel in het begin van het boek dat Barbara haar ontslag zal moeten gaan indienen.
      Als ik enkel naar Guido kijk, kan het thema ook het verlangen naar vrijheid zijn. Guido wil zich namelijk niet binden; niet aan Barbara, niet aan school en zelfs niet aan zijn eigen persoonlijkheid: Guido houdt ervan om andere karakters aan en deze door middel van  toneelspel te uiten.


Motieven:             - taboes: Barbara is 18 jaar ouder dan Guido en toch kan zij de verleiding niet
                                     weerstaan en is zij niet in staat om haar relatie met hem te beëindigen.
                                     - het boek Chèri: dit Franstalige boek komt steeds terug in verschillende
                                     passages uit het verhaal: Guido voert meerdere malen stukjes op die uit Chèri
                                     en Barbara en Guido worden in het verhaal beiden vergeleken met de twee
                                     hoofdpersonen uit het boek, die voor eenzelfde probleem staan.
                                     - liefde: Barbara koestert een enorme liefde voor haar jonge god, waardoor
                                     ze maar geen afscheid van hem kan nemen en het voor hem op blijft nemen.
                                     Naar mijn idee wordt, naarmate het boek vordert, duidelijk dat Guido meer
                                     lust dan liefde voor zijn lerares voelt.
                                     - dilemma: in het boek worstelt Barbara telkens met één vraag: moet ze
                                     Guido buiten school blijven zien of niet? Ze kan maar geen oplossing vinden.

Personen en hun problemen
Barbara Rozemeyer:
Barbara kan niet goed met dit grote probleem overweg. Ze blijft maar twijfelen en oplossingen bedenken, maar Guido hoeft maar langs te komen en ze is alweer verleidt door de liefde. Ze geeft mij sterk de indruk dat ze voor het probleem wegloopt: stiekem hoopt ze dat het probleem zich vanzelf zal oplossen en daarom wil ze er eigenlijk zo min mogelijk aan denken en blijft ze alle gedachten over Guido uit haar hoofd duwen.
      Guido Maenhout: Guido speelt in het verhaal als persoon wel een belangrijke rol, maar zijn gedachten komen niet naar voren. Het werd mij echter wel steeds duidelijker dat Guido te lichtzinnig dacht over zijn affaire met Barbara: hij bedreef de liefde met haar wanneer hij zin had en hij gebruikte haar appartement voornamelijk als toevluchtsoord om zijn ouders in de waan te laten dat hij naar school ging. Qua karakter is al duidelijk dat Guido een toneelspeler is: hij staat niet zo dicht bij de grond maar zweeft er een beetje boven. Hierdoor krijg ik de indruk dat het hem allemaal niet zo boeit en dat hij wel ziet wat er gaat gebeuren. 

     Omdat Barbara de hoofdpersoon is in dit verhaal, denk ik dat de literaire stroming hier voornamelijk romantiek is, omdat zij continu het ‘Guido-probleem’ uit de weg gaat en het niet probeert op te lossen.
     
Ruimte
De ruimte speelt in dit verhaal een niet al te kleine rol. Zo ben ik van mening dat de affaire van Barbara met Guido nooit zo’n groot probleem zou zijn geweest, als zij geen docente was en hij geen leerling. De middelbare school waar Barbara lesgeeft is streng katholiek, en haar affaire kan dus niet door de beugel. Zij wordt dan ook vriendelijk verzocht (lees: gedwongen) ontslag te nemen.
      Voor Barbara zelf speelt ruimte ook een grote rol: ze heeft het idee dat ze continu word bekeken door de stad omdat iedereen haar kent. Ze voelt zich niet meer op haar gemak en wil zo snel mogelijk de stad verlaten omdat iedereen over haar roddelt.
In   het verhaal wordt het appartement van Barbara heel vaak als toevluchtsoord gebruikt door Guido: hier beleven ze al hun avontuurtjes en hier komt Guido wanneer zijn ouders denken dat hij op school zit. Deze ruimte komt telkens weer terug en staat als symbool voor de affaire van Barbara en Guido.
      Het hele verhaal zal voor Barbara ook heel anders zijn gelopen, als zij zich in een andere ruimte bevond en niet continu de hete adem van school in haar nek voelde.
     
Mening
1.
  Ik vond het boek gemakkelijk om te lezen: het was niet al te zware kost en hierdoor had ik het in no time uit. Dit komt naar mijn mening voornamelijk omdat het een boekenweekgeschenk is, dit verklaart ook waarom het een niet al te dik boek was.
       Ik vond echter wel dat de schrijfster het lezen iets moeilijker maakte dan nodig, omdat zij niet chronologisch heeft geschreven. Zo moest ik een paar keer terugbladeren om te begrijpen wat ik op dat moment aan het lezen was, wat het onnodig vervelend maakte.
2.   Het boek heeft mij niet bijzonder geraakt. Ik voelde na een tijdje toch wel een beetje ‘medelijden’ tegenover Barbara, omdat zij werd veroordeeld en beoordeeld vanwege haar gevoelens tegenover een jongen. Ik ben het hier niet mee eens, aangezien je niet zelf bepaalt op wie je verliefd word en op wie niet.
      Buiten het gevoel van medelijden wist mevrouw De Loo mij niet echt diep te raken.
3.   Ik denk niet dat het de intentie was van de schrijfster om haar visie met het publiek te delen. Het verhaal is eerder een verslaggeving wat een onlangs gebeurt incident. Hiermee typeert de schrijfster zich als een journalist.
4.   Naarmate ik in het boek vorderde, begon ik een mening te vormen over het probleem. Ik vond het niet kunnen dat een docente zó werd behandeld door de gehele maatschappij, omdat zij slechts liefde voelde. Ik kan niet voor of tegen de schrijfster zijn, aangezien zij haar mening niet met ons deelde. Toch vond ik het een goed boek om te lezen, omdat ik werd geprikkeld om zelf een oordeel te vormen.
5.   Omdat het boek de werkelijkheid goed weergeeft, vind ik het een goed boek. Het boek komt uit 1986 en is dus van ruim voor mijn tijd. Toch vind ik dat dit onderwerp niet verouderd is en daarom vond ik het een goed boek om te lezen.
6.   Het Rookoffer werkte zeer vernieuwend voor mij: zoals ik bij 5. ook al vertelde, prikkelde het boek mij om zelf een mening te gaan vormen over zo’n affaire. Ik ben toen tot de conclusie gekomen dat ik het niet eens was met de manier waarop de school en alle betrokkenen handelden tegenover Barbara. Dit was dus zeer vernieuwend.
7.   De schrijfstijl was voor mij zeer aangenaam. Ik heb zelf het idee dat ik nog niet helemaal toe ben aan alle zware literatuur en daarom vind ik het fijn om iets redelijk simpels te lezen. Mijn vocabulaire is groot genoeg om het hele boek goed te begrijpen en de zinsbouw was ook prettig.

Concluderend vind ik Het Rookoffer een leuk boekje om te lezen. Mijn enige kritiekpuntje is het feit dat de schrijfsters niet chronologisch schrijft, wat niet altijd even prettig was. Dit boekenweekgeschenk is zeker een aanrader.

Tobias Wouters